»» بیاموزیم:
پزشکی در ایران:پزشکی در ایران به دوران باستان بر می‌گردد. با دانشگاه‌هایی مانندجندی‌شاپور، پزشکی در ایران گسترش یافت، پس از اسلام نیز این روند ادامه یافت. از پزشکان بزرگ ایرانی می‌توان به بزرگمهر طبیب (بوذرجمهر) و بعدها در دورهٔ اسلامی می‌توان به ابن سینا، زکریای رازی و علی ابن سهل طبری اشاره کرد.
قانون در طب یکی از کتابهای ابن سینا در زمینهٔ پزشکی‌است که نزدیک به هفتصد سال در مراکز علمی اروپا تدریس می‌شد. این کتاب به زبان عربی نوشته شده‌است و در این اواخر عبدالرحمن شرفکندی شاعر ، نویسنده و مترجم کُرد آن را به زبان فارسی ترجمه کرده‌است. این کتاب مهم‌ترین و مفصل‌ترین کتاب ابن سینا در طب و از امهات کتب طبی در تمدن اسلامی و از جمله مهم‌ترین آثار پزشکان دنیای قدیم است. در تمدن اسلامی سه کتاب در شمار مهم‌ترین کتب طبی پزشکان مسلمان آورده می‌شود. الحاوی از محمد زکریای رازی ،کامل الصناعة از مجوسی اهوازی و در نهایت قانون ابن سینا از این میان قانون ابن سینا از حیث غنای مطالب و حسن بیان بر دیگر آثاربرتری دارد. کتاب در پنج بخش تدوین شده‌است: کلیات طب، ادویه مفرده، امراض مخصوص اعضاء، امراض عمومی بدن و ادویه مرکبه. بر این کتاب شروح فراوانی نگاشته شده‌است