»» بیاموزیم:
:: دستگاه در موسیقی ایرانی: عبارت است از یک توالی از پرده‌های مختلف موسیقی ایرانی که انتخاب آن توالی حس و شور خاصی را به شنونده انتقال می‌دهد. دستگاه از دو واژهٔ «دست» و «گاه» تشکیل شده و مانند واژهٔ پهلوی «دستان» در موسیقی دوران ساسانیان به گونه‌ای موسیقی که با دست اجرا می‌شود، اشاره می‌کند. هر دستگاه از تعداد بسیاری گوشه موسیقی تشکیل شده‌است. معمولاً اجرا از درآمد دستگاه آغاز شده، به گوشه اوج یا مخالف دستگاه می‌رسد و سپس با فرود به گوشه‌های پایانی و ارایه تصنیف و سپس رِنگ به پایان می‌رسد. موسیقی سنتی ایران شامل هفت دستگاه است که همچنین پنج آواز هم از متعلقات آنها به شمار می‌روند: 1.شور(آوازابوعطا، آواز افشاری، آواز بیات ترک، آواز دشتی) 2.سه گاه 3. چهارگاه 4. همایون (آواز اصفهان) 5. ماهور 6. نوا 7. راست پنجگاه
:: ردیف در موسیقی ایرانی: عنوان ردیف به مجموعه‌ای از قطعه‌هایی از موسیقی ایرانی اطلاق می‌شود که برای اجرا و یاددهی و یادگیری و نشان دادن قابلیت‌های خاصی از موسیقی ایرانی انتخاب، منظم و مرتب شده‌اند. هریک از این قطعه‌ها گوشه نامیده می‌شود. ردیف معمولاً به هفت مجموعهٔ مرتب خاص و مشخص (که دوبه‌دو اشتراک دارند) تقسیم می‌شود. هریک از این مجموعه‌ها دستگاه نامیده می‌شوند. بعضی از ردیفهای معروف»» 1. ردیف میرزاعبدالله (به‌روایت نورعلی‌خان برومند) 2. ردیف آقاحسینقلی (به‌روایت علی‌اکبرخان شهنازی) 3. ردیف موسی‌خان معروفی 4. ردیف ابوالحسن صبا 5. ردیف (آوازی) عبدالله‌خان دوامی 6. ردیف سعید هرمزی
:: گوشه در موسیقی ایرانی:گوشه که گاهی به آن مقام (در شباهت با موسیقی عربی و ترکی) نیز گفته می‌شودقطعه‌های ثبت شده از موسیقی سنتی ایرانی هستند که در طول زمان توسط استادان موسیقی ایرانی گردآوری شده و به هنرجویان آموخته می‌شود. گوشه های معروف:
دستگاه شور»شهناز، حسنی | دستگاه سه گاه»» زابل، مویه، حدی، پهلوی، مغلوب، مخالف | دستگاه چهارگاه»» زابل، مویه، حدی، پهلوی، منصور، مغلوب، مخالف | دستگاه ماهور»» گشایش(داد)، دلکش، بیات لر، عراق، حصار، راک | همایون»» چکاوک، شوشتری، عشاق | دستگاه نوا: عراق، رهاب | دستگاه راست پنجگاه»» راست، چکاوک، راک، پنجگاه، لیلی و مجنون | آواز دشتی»» دشتستانی | آواز ابوعطا»» حجاز | آواز بیات ترک(بیات زند)»»روح الارواح | آواز افشاری »» عراق | آواز اصفهان »» سوز و گداز